PETIVERIUS Castrum

PETIVERIUS Castrum

Ludovicus, cognomine Crassus Francorum Rex, in literis datis A. C. 1119. inter Prioratus 45. Cluniacensis Monasterii in Regno suo positos, ante annos 600. numerat Prioratum de Petiveris: quam Ecclesiam S. Petri Pituerensis in literis A. C. 1130, idem nuncupat; Ecclesiam de Petuerio appellat Honorius Papa II. in literis A. C. 1125. Belsae Pitvertensi nomen suum dedit hic locus, ut Autricum Carnutum Belsae Carnotensi, Castellum Dunum, Belsae Dunensi, ut in Belsa notavi. In literis Leonis Papae VI. inter Villas Ecclesiae Aurelianensis S. Crucis Petuerius numeratur. In literis Eugenii Papae III. datis A. C. 1150. Ecclesia S. Georgii Prvorensis, castrum Pineris, et Piverum Vetus ad Ecclesiam Aurelianensem pertinere dicuntur. Anastasius Papa Pagi Pitverensis, et castri a quo nomen habet, meminit. In pago Pituerensi, tam incastro quam iuxta castrum. In literis Caroli Calvi Franciae Regis Pedeverius vocatur, uti fupra Petuerius non semel, in Hugonis Regis Franciae tabulis curtis Peduerius. Legi litteras Philippi Francorum Regis A. C. 1089. datas, in quibus haec verba reperi: In possessione super vadum Pitueris ecclesiam unam. Ludovicus Franciae Rex, Philippi fil. Pontem Piveris memorat, atque Ecclesiam eo in loco ad Cluniacum pertinentem; literae Ioh. Aurelianensis Episcopi, quibus Odo Archidiaconus Maudunensis subscripsit, Ecclesiam S. Petri Pitueris. Incertus Monachus Floricensis in libri de Miraculis S. Benedicti, c. 32. Bosonis Villa quaedam, S. Patris nostri (Benedicti Floriacensis) dicitur possessio, iuxta castrum quod Petueris vocatur, sita: et in c. 11. Tescelinum Petuerensem virum Nobilem appellat, qui sub se Milites haberet. Varie ergo a variis appellatur, et diversas accipit terminationes, Petiveris, Pitiveris, Pedeverius, Peduerius, Petuerius, Pituerius, Petueris, Piveris, Piverum: nuc villa, aut (quod idem est) curtis cognominatur; nunc castrum nobiliore titulô nuncupatur. Petiveris, Pitiveris, Pitueris, aut Petueris, vel declinatur ut navis, et turris: vel certe est sextus casus pluralis a recto Petiveri, et declinatur sicuti Aureliani, Turoni, Parisii. Hoc castrum haud dubie dictum est ab amniculo Pituere, cui pontem habet impositum supra vadum Pitueris, et Pontem Piveris, de alio quam de amne castri Pituerensis accipere non possimus. Vulgo dicitur Putiviers, et vicus ei proximus Putiviers le Vieil, ante An. 520. Piverum Vetus Eugenio Pontifici III. supra dictus. Petiviers, et Pitruters alii scribunt rectius: pro quo plerique Pluviers mendose efferunt. Ab eo castro nomen accepit pagus Petiverensis, vel Pituerensis, Carolo Calvo aliisque memoratus, Le Pituerais: in quo est Ioviacum cum sua S. Andreae ecclesia Baptismali, Iouy en Pituerais vulgo dictum. Ab eodem castro cognominata est olim pars Belsae Belsa Pituerensis. Inter sex Ecclesiae Aurelianensis Archidiaconatus secundum locum tenet Archidiaconatus Pitiverensis, uni Archidiaconatui maiori, seu Aurelianensi postpositus, praelatus caet eris, nimirum Archidiaconatui Belsae, Archidiaconatui Secaloniae, Balgentiacensi, et Solliacensi. Hadr. Vales. Not. Gall.